Coprinopsis strossmayeri (Schulzer) Redhead, Vilgalys et Moncalvo

Owocniki duże. Kapelusz przed otwarciem 40 mm wysokości i 25 mm szerokości, do 45(60) mm szerokości gdy otwarty, pozostaje wtedy stożkowaty; początkowo elipsoidalny, owalny, z wiekiem stożkowaty z zaokrąglonym szczytem; cały pokryty białą osłoną, w miarę wzrostu osłona pęka na małe, lepkie płatki, kremowe do brudnożółtych w centrum kapelusza; pod osłoną powierzchnia kapelusza szarawa do ochrowej, w centrum ciemniejsza ochrowo-brązowa, ku brzegom jaśniejsza.

Trzon równogruby, -120 × 40-10 mm, pusty; białawy do żółtawego; postawa nieco rozszerzona; wyrasta z pomarańczowo-brązowych do ciemnobrązowych ryzomorfów długości kilkudziesięciu cm i do 3 mm grubości, gęsto przeplatają podłoże, przytwierdzone do resztek drewna.

Bardzo rzadki. Pojedyncze stanowiska podawane z Europy i Japonii, fotografie pochodzą z jedynego stanowiska na terenie Słowacji. Owocniki wyrastają w wiązkach i grupach, niejednokrotnie bardzo licznie, od maja do lipca, na drewnie i szczątkach drewna drzew liściastych.

Coprinopsis strossmayeri rozmiarami i grupowym wzrostem przypomina czernidłaka pospolitego (Coprinopsis atramentaria), różni się od niego grubą osłoną na kapeluszu, w miarę wzrostu pękającą na małe płatki (atramentarius jest niemal nagi). W porównaniu do czernidłaków z grupy czernidłaka błyszczącego (Coprinellus micaceus) resztki osłony składają się z większych płatków i są trwalsze. W podłożu z którego wyrastają owocniki znajdują się gęsta sieć pomarańczowo-brązowych ryzomorfów o silnym zapachu pleśni. Mikroskopowo różni się od czernidłaków z grupy Domestici rozwidlającymi się strzępkami osłony i wyraźnie owalnymi zarodnikami; w sekcji Domestici osłona jest zbudowana z łańcuszków w większości kulistych komórek, bez rozgałęzień, zarodniki są cylindryczno-elipsoidalne lub elipsoidalne.