uncīnatus, -a, -um; uncialis
(lat., adj.)
— haczykowaty;
od uncus, -i - haczyk;
choć identyczna postać, to uncialis to nie calowy (przymiotnik od uncia, -ae) a przymiotnik z członem -al- od uncus,-i
-al-, -ar- -(is,is,e); -at-, -os-, -ic- -(us,a,um)
(lat., suff.)
— końcówka dodawana do rdzenia rzeczowników tworzy przymiotnik oznaczający "posiadanie podobnego organu/formy/właściwość/charakteru" np. pectin‑at-us (grzebieniasty), foli‑at-us (ulistniony);
końcówki -(al/ar/os/at)- są łacińskie;
dla słów z greki używa się -ic- np. con-ic-us
zwykle dla oddania silniejszego nasilenia danej cechy, obfitości lub dojrzałości - używa się końcówki -os- w miejsce -at-, np. foli‑os-us (obficie ulistniony);
końcówki -ar- używa się w miejsce -al- gdy rdzeń kończy się na l np. lenticul-ar-is;
to samo znaczenie przymiotników uzyskuje się końcówkami -form- lub -oid-