Dokumentacja fotograficzna znalezisk grzybów

Czym fotografować?

Najprostsza i najtańsza metoda to tzw. skan bezpośredni. Na ten temat napisałem artykuł. Jako przykład co można uzyskać zobacz strony JJ.Wuilbaut w dziale "Images (ordre chronologique)" starsze zbiory (te fotki z białym tłem). Były one robione różnymi skanerami, ostatnio HP 4370 i HP5370c.
Ważna uwaga na temat skanerów. Nie warto kupować modeli z przystawką do skanowania błony fotograficznej. Jakość skanowania filmu fotograficznego takim zestawem zawsze będzie żałosna, nawet na cele WWW. Jeśli zdecydujesz się na fotografię analogową to lepiej aby skanowanie błony wykonał zakład fotograficzny czy graficzny, który tym się zajmuje i ma sprzęt dedykowany do takich celów. Te firmy które są nastawione na masowe skanowanie filmów fotograficznych mają b. przystępne ceny zaczynające się w okolicy 1zł. Trzeba poszukać w swojej okolicy.

Fotografia analogowa

Przy fotografii analogowej trzeba się liczyć z kosztami eksploatacji.
Film diapozytyw (Fuji Provia (profesjonalny) lub Sensia II (amatorka Provia) + wywołanie ) ca. 30-40zł. Na filmie nie wolno oszczędzać - to on rejestruje obraz i decyduje o wierności reprodukcji barw. Wywoływać należy w profesjonalnym labie, łatwo zepsuć a szkody na diapozytywach są nie do skorygowania. Najlepiej popytać ludzi w Internecie który zakład w najbliższym dużym mieście ma renomę, wywołują tam redakcje gazet, artyści, profesjonaliści itd.
Jeśli nie wystarczą nam same przeźrocza to dochodzi koszt skanowania 35 klatek (1-5zł za klatkę to zależy od rozdzielczości i jakości skanera, przyjmijmy 1zł) ca. 35zł.
Razem na każdą rolkę przynajmniej 70zł.
W najgorszym sezonie przy oszczędnym fotografowaniu zrobi się skromnie licząc 10-15 rolek (1-1.5 rolki na wyprawę). Daje to koszt materiałów i obróbki 800zł per rok.
To są koszty które przy aparacie cyfrowym unikamy. To co tracimy to możliwość używania przeźroczy do prezentacji i pokazów, ich jakości w tym względzie nie zastąpi żaden rzutnik cyfrowy.

Fotografia cyfrowa

Ze spokojnym sumieniem mogę polecić też cyfrową lustrzankę z nieco niższej pułki niż D1x - Nikona D100. Co istotne jest 3x tańsza, okolice 10,000zł. Parametry ma w zasadzie takie same, co najważniejsze CCD jest o równie dużych wymiarach fizycznych, przetwornik 12bitowy i można też uzyskiwać pliki w formacie surowym RAW do obróbki przez specjalizowane oprogramownie np. Bibble. Co pozwala na poprawienie naświetlenia i kontrastu bez większej straty jakości.

Zarówno D1x jak i D100 to regularne lustrzanki do których stosują się wszystkie obiektywy z mocowaniem Nikona F.

Aby móc skorzystać z zamieszczonych tam rad konieczne jest zanotowanie w dokumentacji rozmiaru obiektu i/lub rozmiaru jego obrazu na błonie fotograficznej, czy matrycy aparatu cyfrowego. Można to zrobić kilkoma sposobami.

Uwaga: Obraz miarki (a co za tym idzie określone tym sposobem powiększenie poprzeczne) będzie większy, gdy umieścimy ją przed fotografowanym obiektem lub mniejszy, gdy miarka umieszczona poza obiektem. Aby zmniejszyć błąd pomiaru z tego wynikający miarka musi być umieszczona w tej samej odległości co obiekt, a precyzyjniej: w odległości głównego planu, gdzie ustawiliśmy ostrość. Inny (mniejszy) czynnik błędu pomiaru wymiarów liniowych jest powodowany niedoskonałościami korekcji aplanatycznej obiektywu - skala powiększenia poprzecznego różni się pomiędzy centrum obrazu a jego peryferiami.

[w przygotowaniu - o etyce fotografowania]