Podsumowanie sezonu grzybowego 2021. To był bardzo DZIWNY sezon...
Pomimo, wydawałoby się, sprzyjających warunków jeśli chodzi o wilgotność i temperatury, zbiory były wyraźnie poniżej średniej. Kolejny rok, w czasie którego odbyliśmy około 50 krótszych lub dłuższych wypraw „na grzyby”. Najczęściej były to dobrze znane miejscówki w południowej części woj. świętokrzyskiego, w powiecie buskim i jedna, bliżej położona, koło Kazimierzy Wielkiej. Na borowikach ceglastoporych i rydzach jodłowych byliśmy we wrześniu w Beskidzie Wyspowym. Tylko raz, bo nie było zachęcających doniesień z tego rejonu. Za to wyczailiśmy fajną miejscówkę o podobnym charakterze koło Łagowa w paśmie jeleniowskim Gór Świętokrzyskich. Sezon rozpoczęliśmy na początku marca czarkami austriackimi oraz uszakami bzowymi z lasu położonego blisko domu. Na początku maja wreszcie, po dwu latach przerwy, pojawiły się w tym lesie smardze stożkowe. W maju podejmowaliśmy szereg prób znalezienia pierwszych rurkowców - bez efektu. Dopiero 6 czerwca trafiłem przypadkowo na kilka borowików ceglastoporych w przydrożnym lesie w gminie Iwaniska. 12 czerwca pierwsze koźlarze babka koło Kazimierzy Wielkiej. Pod koniec czerwca w lokalnym lesie wypatrzyliśmy żagiew wielogłową, borowiki omglone i trochę koźlarzy grabowych. Na początku lipca w okolicach Grzybowa ładny zbiór kurek i brak grzybów rurkowych - na które liczyliśmy w młodnikach bukowych oraz z osiką. Była za to nieplanowana kąpiel gęstym młodniku, w bruździe wypełnionej deszczówką. Na szczęście, w ulubionym lesie w powiecie kazimierskim rozpoczął się wysyp koźlarza grabowego, którego apogeum było na początku trzeciej dekady lipca. To był czas najbardziej udanych grzybobrań - setki (jak nie tysiące) drobnych koźlarzy grabowych, koźlarze bruzdkowane, mnóstwo muchomorów czerwieniejących o zadowalającej zdrowotności). Trochę prawdziwków i usiatków ale głównie zaczerwionych oraz pojedyncze koźlarze czerwone. Na głównym kolaż z tego okresu. W drugiej dekadzie sierpnia nazbieraliśmy m. in. sporo prawdziwków i borowików ceglastoporych oraz muchomorów czerwieniejących we wspomianym wcześniej lesie pasma jeleniowskiego. We wrześniu, na początku w pow. kazimierskim piękny zbiór lejkowca dętego (po kilku latach przerwy); 12.09 w górach Beskidu Wyspowego przyzwoity zbiór prawdziwków, ceglaków, kolczaków, muchomorów czerwieniejących i rydzów. 19.09 w pow. buskim pierwszy raz napotkane koźlarze sosnowe, sporo koźlarzy pomarańczowożółtych i różnobarwnych, nieco podgrzybków brunatnych. Pod koniec m-ca kosz opieniek w lesie blisko domu. W połowie października zrobiliśmy objazd swoich podgrzybkowych miejscówek w SWT, zebraliśmy trochę podgrzybków, koźlarzy, gąsek zielonek i niekształtnych, ale w nie najlepszej (takiej listopadówej) kondycji. Pod koniec m-ca pieprzniki trąbkowe w gm. Iwaniska i boczniaki w kazimierskim. Listopad stał pod znakiem wodnichy późnej, głównie w pow. buskim i boczniaków przy drogach pow. opatowskiego. Mam nadzieję, że w grudniu uda się jeszcze coś upolować. Generalnie: na plus były koźlarze grabowe, muchomory czerwieniejące, kurki, lejkowiec dęty i wodnicha. Na minus pozostałe rurkowe, zwłaszcza maślaki i koźlarze czerwone oraz znaczne zaczerwienie zbiorów. Niestety kolejny rok nie udało nam się spotkać ze starymi i nowymi przyjaciółmi z portalu:- ( Dobrze, że chociaż mogliśmy się wymieniać dopiskami, za wszystkie serdecznie Wam dziękuję. Życzę wszystkim szczęśliwego i obfitującego w pełne kosze grzybów nadchodzącego 2022 roku! Darz Grzyb.