Las w przewadze sosnowy. Miejscami występuje brzoza, nieliczne dęby i kilka innych gatunków. W lesie bardzo sucho, aż żal patrzeć na przyblakły zielony kolor mchów. Bardzo dużo małych pogdrzybków, maślaków pstrych, prawdziwków i niezbyt wiele kurek oraz nieliczne kozaki czerwone i pomarańczowe. Wpisałam 150 na h, ale myślę, że gdybym napisała 200 nie byłoby to przesadą. Niestety nie podjęłam się liczenia podgrzybków, bo zakładając, że metodą: jedna kreska = 10 grzybów, liczyłabym pewnie z 2 godziny. Policzyłam prawdziwki, tych było 98, z czego tak około 1/3 odpadło, pomimo selekcji w lesie.
Pobudka o tej godzinie, w której nie śpią ci, co pracują, ci, co spać nie mogą i ci, co wstają na ryby albo na grzyby, czyli 3.15 🥴. Kot mi się zepsuł, bo nawet nie raczył głowy podnieść jak wychodziliśmy. Droga mijała w doborowym, błyszczącym towarzystwie: Dużego Wozu i Małego Wozu. Na szczęście bez radiowozu 😂. Patrzysz na te gwiazdy 🌟✨ i pojąć nie możesz, że tyle ich jest... Poza miastem, gdy nie ma tylu świateł, widać je znakomicie. Miejscami mgły snuły się leniwie, nad stawami tworząc mroczne fale. Rondo grzybowe powitało nas pustką, czym akurat się nie zmartwiłam. Niecierpliwość kazała wejść w las od razu. Jest. Pierwszy. Jak tu są, to i wszędzie będą. I były. Mnóstwo malutkich podgrzybusi ( podgrzybów? - fuj...) wystających z mchu, igieł i skąd się da... Sporo prawdziwków, które swój najlepszy czas miały za sobą i sporo małych, ale te zaczęły wychodzić, gdy słońce zaczęło ogrzewać powietrze. Cudnie było porankiem, gdy komary i strzyżaki zziębnięte skrzydełka jeszcze miały... Jeszcze... Bo potem odkuły się, oj odkuły... Że komary mnie lubią, to wiedziałam. Ale strzyżaki? Co prawda nie pogryzły mnie, ale wczepiały się w polar gromadnie 🤬🤬🤬. I myśl mi taka wpadła do głowy, że wabił je kolor fuksji odlotowy 😂😂😂.. Ludzi niewiele, bo las mój za siedmioma górkami, siedmioma wioskami, nie leży przy głównej drodze. Aczkolwiek i towarzystwo doborowe się trafiło, bo pan ? z panią Jolą grzyby zbierali, przy czym pan statecznie po mchach krążył, a pani Jola, jak ta fryga po lesie biegała. Wprawiała tym pana w złość. I wołał onże: Jola, gdzieś ty poszła, gdzie ty latasz, a chodźże do samochodu... Nucąc: czy warto było szaleć tak..., dziękując każdemu grzybowi, że dał się znaleźć, szybko napełniliśmy koszyki pierwszy raz, potem drugi raz. A potem... to już mi się nie chciało... Jeszcze tylko odwiedziny w małym lasku, zebranie po małym koszyczku i do domu... Ponad 1/3 grzybów rozdaliśmy. Cześć zamrożona, słoiczki zrobione, suszarki monotonnie szumią... A ja się zastanawiam Limanowa i grzyby jutro, czy ryby i leżing? Oto jest pytanie... Miłej nocy 😘