Tx: 1360
grzyby.pl

Inosperma erubescens (A. Blytt) Matheny et Esteve-Rav.

włókniak ceglasty, strzępiak ceglasty, Red-staining Inocybe /en/
Inocybe erubescens A. Blytt [gł. w czekl.] · Inocybe lateraria Rick · Inocybe patouillardii Bres. [as 'patouillardi'] · Inocybe rubescens sensu auct. · Inocybe trinii var. rubescens Pat.
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Inosperma erubescens (włókniak ceglasty)
Inosperma erubescens (włókniak ceglasty)
Inosperma erubescens (włókniak ceglasty)
starsze owocniki ceglasto przebarwione w miejscu uszkodzeń
Inosperma erubescens (włókniak ceglasty)
stare owocniki

owocnik

Inosperma erubescens (włókniak ceglasty)
Kapelusz 30-90 mm średnicy; początkowo czysto biały, potem blado kremowy, słomkowy, z wiekiem lub uszkodzony plamisty, ceglasty do cynobrowoczerwonego; powierzchnia sucha, jedwabista, gładka, bez łuseczek ale delikatnie włókienkowata; kształt stożkowato wypukły z podwiniętym brzegiem, potem brzeg prostuje się, wywija i promieniście pęka, z wiekiem nieregularnie rozpostarty; w centrum kapelusz jest dość mięsisty, ku brzegom cienki.
Blaszki białe z wiekiem ciemno-oliwkowo-rdzawe, uszkodzone czerwienieją; ostrze jaśniejsze, białawo oszronione; ułożone dość gęsto, cienkie, szerokie, zatokowato wycięte do prawie wolnych.
Trzon duży i masywny, 50-200 x 8-20 mm, równogruby bez lub ze słabo zaznaczoną bulwką; biały z wiekiem różowy lub prawie cynobrowy (barwa włókienek na powierzchni) - zwłaszcza przy podstawie, przy szczycie oszroniony.
Miąższ w kapeluszu biały, w trzonie różowiejący; zapach wyraźny, przyjemny, słodkawy, owocowy, smak łagodny.
Pileus 30-90 mm in diameter; initially pure white, later pale creamy, straw-coloured, with age or injured spotty, brick-coloured to cinnabar-red; surface dry, silky, smooth, scaleless but delicately fibrillose; conic-convex with incurved margin, later the margin straightens, rolls outward and splits radially, with age irregularly expanding; in the centre the cap quite succulent, towards the margins thinner.
Lamellae white, with age dark olive-rusty, injured redden; edges lighter-coloured, whitish powdered; spaced quite close, thin, broad, sinuate to almost free.
Stipe big and massive, 50-200 x 8-20 mm, equal with or without a distinct bulb; white, with age pink or almost cinnabar (colour of the fibrils on the surface) - especially at the base, in apex pruinose.
Flesh in the cap white, in the stipe getting pink; odour strong, pleasant, sweetish, fruity, taste mild.

zarodniki

Wysyp zarodników ochrowobrązowy. Zarodniki gładkie, owalno-fasolkowate, wiele nieregularnych, 9-12 x 5-8 µm.
Spore print ochraceous-brown. Spores smooth, ovalo-allantoid, numerous irregularly shaped, 9-12 x 5-8 µm.

występowanie

Jest w czekliście. [105]
Inosperma erubescens (włókniak ceglasty)
siedlisko - margliste, pylaste wzgórze porośnięte bukami
Częsty. Od maja do lipca (sierpnia), pojedynczo lub w grupach, na glebach wapiennych, w lasach liściastych, na poboczach dróg, pod bukami, lipami, dębami.
Common. Late spring- early summer in hardwood forests on calcareous soils.

jadalne czy trujące? 🔴

Grzyb bardzo silnie trujący, zawiera dużo muskaryny[134], tak jak muchomor czerwony (Amanita muscaria).
Deadly poisonous.
Unidentified-Inocybe
Pseudosperma perlatum (rysostrzępiak perłowy) · charakterystyczna brązowa strefa w środkowej częsci trzonu;b. liczna grupa pod grabami na brzegu starorzecza
Mniejszy, podobnie zabarwiony strzępiak czerwieniejący (Inocybe godeyi) ma dobrze wykształconą bulwkę u podstawy trzonu. Brązowe formy mogą przypominać masywnego rysostrzępiaka popękanego (Pseudosperma rimosum) lub rysostrzępiaka perłowego (Pseudosperma perlatum), te jednak nie mają czerwieniejącego miąższu.

space

Włókniak ceglasty (Inosperma erubescens) to duże zagrożenie dla wiosennych grzybiarzy zbierających gęśnicą wiosenną (Calocybe gambosa) ponieważ wyrasta ona na tych samych stanowiskach co strzępiak ceglasty a młode owocniki obu tych gatunków są do siebie podobne. Zdecydowanie różni się ona białym wysypem zarodników.
Inna możliwa pomyłka to młoda płachetki zwyczajnej (Cortinarius caperatus) - rozmiar owocników w skrajnych przypadkach jest zbliżony, podobieństwo dotyczy barwy blaszek i w pewnym stopniu formy owocnika. Grzyby te rosną w różnych siedliskach. Jednak w praktyce możliwa jest pomyłka jeśli przechodzi się porządku dziennego nad szczegółami: "przez zachłanność gdy brak grzybów i na bezgrzybiu i rak ryba" [za opis takiego przypadku zatrucia dziękuję koledze T.].

space

wybrane okazy · selected collections

#7
04 07 05 - 1
/Kościerzyna/
#11
99 06 23 - 1
leg. Marek Snowarski
/Wolin/
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji